به گزارش خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، در ابتداي اين نشست " رويا زرين " پيش از خواندن چند نمونه ازاشعارش ، گفت : از وقتي يادم مي آيد نوشتن را دوست داشتم . كار اول من " زمين به اوراد عاشقانه محتاج است " اتفاق مهمي نبود و اين كار دوم شايد اشتباه كوچكتري باشد .
پگاه احمدي شاعر و منتقد ؛ با بيان اينكه هر چه گفته مي شود دريافت هاي شخصي منتقد است و نقد انطباق يا عدم انطباق متن با معيارهاي زيبا شناسي منتقد است ، گفت : با توجه به پيشينه غني كه در شعر امروز داريم و اشعاري كه در حافظه خوانشي مخاطب هست ، در شعر خوب چه به مقوله زبان و فرم و چه محتوا، نفس تازگي و تفاوت مهم است. توقع مخاطب حرفه اي امروز ، تفاوت و برخورد كردن به عنصر غافلگيري در شعر است .
احمدي در ادامه افزود : تخيل فانتزي و فراتررفتن از مرزهاي واقعيت به جاي عكس برداري عيني ازآن شعررا ازجزميت خود گرايي محض دور كرده است و شاعر در اين مجموعه به سمت نوعي نوشتن زنانه و فرار از دگم هاي جنسي زنانه رفته است كه ياد آور خيلي از سويه هاي اعتقادي ادبيات زنانه است .
اين منتقد افزود : شاعر در مجموعه دوم از زبان جا افتاده تري برخوردار است . دايره واژگاني وسيع تر شده و عناصري از اسطوره و مذهب در يك رابط بينامتني با شعر به كار گرفته شده است.
" مهرنوش قربانعلي " ديگر منتقد اين نشست با اشاره به ويژگي هاي شعر دهه 70 گفت : با توجه به فعاليت و بازتاب اشعار رويا زرين درمطبوعات از سال 70 او را از شاعران اين دهه به حساب مي آورم و آنچه را از شاعران پيشنهاد دهنده اين دهه توقع است مي گويم. دهه 70 دهه اي پرتكاپو بود . پيشنهادهاي فراوان شاعران ، در واقع فاصله گرفتن از تجربه هاي پيشين بود و هدايت تجربه هاي شخصي را شاعران شخصا به عهده گرفتند.
قربانعلي گفت : مجموعه " من از كنار برج بابل آمده ام " شعري مفهوم گراست و نگره هاي زنانه در اين كتاب بيشتر از كتاب اول است. شعرعاشقانه زنان دردهه 70 دچار دگرديسي نگرشي و فرمي مي شود كه از تبعات سير جامعه به يك نوع عقلانيت مدني است .
درادامه اين نشست ، محمد رمضاني فرخاني با بررسي اجمالي دو كتاب شاعر گفت : اين دو مجموعه به موازات هم هستند اما اصليت و شعريت و بدويت در مجموعه اول بيشتراست و درمجموعه اخير زبان شاعر شهري شده است .
اين نشست روز دوشنبه هشتم خرداد ماه در محل كانون ادبيات ايران برگزار شد .
نظر شما